© copyright s.v.Tivoli

Wedstrijdverslag - 13 (21 februari 2015)

Tivoli VE1 - Braakhuizen VE2 5-1

Keiharde velden, oranje ballen, handschoenen, maillots en sneeuw. Zo zien de wedstrijden er rond de winterstop in het oosten uit. Hier niet, na drie afgelaste wedstrijden en bijna honderd dagen stil gelegen te hebben mochten de veteranen weer de wei in. Tegen Braakhuizen B, waarvan de heenwedstrijd nog van verloren werd. De openingsfase was spectaculair. Het eerste doelpunt van Tivoliaanse kant viel na vijf minuten. Mike werd door Thuur diep gestuurd, hij kapte de verdediger uit en schoot met rechts(!) in de verre hoek: 1-0. Kort voor en na deze goal dook Braakhuizen op voor Hennie, maar beide vrije schietkansen eindigde naast het doel. Hoewel Braakhuizen iets gevaarlijker was, kantelde naarmate de helft vorderde het spelbeeld. Tivoli zocht meer de aanval en was middels een vrije trap van Perry dichtbij de 2-0, maar zijn bal zeilde naast. Na een half uur kon de Braakhuizense doelman voor de tweede keer vissen. Thuur stuurde Mike op een zelfde manier richting de achterlijn. Dit keer vond hij Arno op de rand van het strafschopgebied. Hij wachtte net zolang totdat de keeper voor hem op de grond zat en schoot de bal in het lege doel: 2-0. Direct volgde een kans om de marge weer te verkleinen. Na een diepe bal vanaf het middenveld punterde Gijs in de grond en ging onderuit, waarna de spits een vrije doortocht had richting Hennie. Die redde bekwaam met zijn voet en ging met “de nul” de rust in. Na rust stonden Patrick en Hakan in het veld. Dit bleek een goede zet van de technische staf en betaalde zich na acht minuten direct uit. Na een slim passje van Arno dook Patrick voor de keeper op en tekende met een behendig puntertje voor zijn tweede van het seizoen: 3-0. Hierna lieten de Tivolianen zich steeds meer inzakken om zo meer van de snelheid voorin te profiteren. Maar telkens werd vooral Hakan afgevlagd voor buitenspel. Ondertussen begon de onvrede bij Braakhuizen onderling zich steeds meer te uiten en daardoor kon Tivoli uitlopen naar een grotere marge. Wederom was het Patrick die een doelpunt verzorgde. Met een droge knal van zo’n 20 meter in de verre hoek had de keeper het nakijken: 4-0 na 55 minuten. Na precies een uur spelen volgde een counter uit Tivoliaanse keuken. Hakan zag Henk met een leeg veld voor hem en stelde hem in staat om alleen op de doelman te gaan: 5-0. Een klein smetje op de overwinning was dat Hennie de nul niet kon vasthouden. Een paar minuten voor tijd werd een voorzet van Braakhuizen met een sliding tegen de touwen gewerkt. Hennie zou geduwd zijn, maar de beelden toonden aan dat er niemand in de buurt was. Of was het de hand van God of Casper het spook? Hoe dan ook, het was 5-1 en dat was ook de eindstand. De Tivolianen hebben de winterstop en Carnaval zo te zien dus goed overleefd. Ze bleven makkelijk op de been en hadden kansen op meer. Volgende week wacht de beladen wedstrijd op bezoek bij Gestel, dus dat belooft weer een geur van rubber. De webryder, Marc van Hout